Search
Вторник 19 Март 2024
  • :
  • :

Усмешка і смех карысны ўсім

НЕБЫЛІЧКА-СМЕХАТУНІЧКА

Селі мы

На смехавоз,

І ён хутка

Нас павёз

У краіну

Смехатунню,

У краіну

Рагатунню.

 

Смехавоз стаў

На хвілінку,

Супыніўся

На прыпынку.

Мы смяяліся,

Забаўляліся,

Бы якія

Смехатунчыкі,

Бы якія

Рагатунчыкі.

 

Паімчаўся

Смехавоз,

Неўзабаве

Нас прывёз

У краіну

Смехатунню,

У краіну

Рагатунню.

Тут машыны

Дык машынкі —

Пацяшалачкі,

Смяшынкі,

Цеплаходзікі —

Смехаходзікі,

Узлятаюць

Самалёцікі,

І яны ўсе —

Смехалёцікі.

Ну, а дзеці

Не плаксунчыкі,

Усе дзеці —

Весялунчыкі

І ніколькі

Не гультайчыкі,

А дарослым

Памагайчыкі.

Вось і ўся тут

Небылічка,

Гэткая

Смехатунічка.   

А. Дзеружынскі

 

ПАСМЯЁМСЯ РАЗАМ

Косіць сена кашалот,

Паляцеў да зор янот.

Гэта праўда, ты мне вер,

А не верыш — дык правер.

Калі я сказаў не тое,

Пасмяёмся мы абое…

 

Кіт малоціць на таку,

Меле кракадзіл муку.

Гэта праўда, ты мне вер,

А не верыш — дык правер.

Калі я сказаў не тое,

Пасмяёмся мы абое…

 

Бегемот палез на дах,

Едзе жаба на каньках.

Гэта праўда, ты мне вер,

А не верыш — дык правер.

Калі я сказаў не тое,

Пасмяёмся мы абое…

У. Мацвеенка

 

«ДРЫВАСЕК»

(Жарт)

Трэснуў пень,

І ў пень той кот

Ушчаміў свой доўгі

Хвост.

Стогае, круціцца

Бядак,

Хвост не выцягне

Ніяк.

Мыш пытаецца ў ката:

— Ты чаго скрывіўся так?

 

— Справу важную

Раблю:

Бачыш, пень хвастом

Калю.

Л. Шырын

 

НЕ ПАСЛУХАЎ

Гаварыла ўсім зайчыха:

— Каб не знаць нікому ліха,

Сябе хораша паводзьце,

Ад мяне не адыходзьце.

Дык жа не! За скокам скок —

I пабег адзін убок.

Ад сям’і сваёй адбіўся,

Загуляўся, заблудзіўся.

А тут цемра наступае,

I сава, чутно, лятае.

Сеў пад кусцік, вушкам водзіць:

Можа, блізка й воўк дзе ходзіць?!

Ах, як страшна, як няўтульна!

Сёстры, брацікі, матуля,

Хто мяне к сабе прытуліць?!

Як адрэзаны акрайчык,

Аказаўся...

Плача зайчык.

 

Каб не быць няшчасным самым

Ой, як трэба слухаць маму!

 

СУСЕД

Зімаў шмат і многа лет

Ходзім мы з ім след у след.

Хаця ён і не радня,

А страчаемся штодня.

 

Можа казкай счараваць.

Дасць канём пакіраваць.

 

Што лапата, барада

Надвае разложана.

I адна ў нас з ім вада —

З аднаго калодзежа.

Хто такі той дзіўны дзед?

А завецца дзед — сусед.

 

ЧЫСЦЁХА

Як падлогу падмятала,

Усё чысценька прыбрала.

Са стала змахнула крошкі,

Прыняла ў кут басаножкі.

Цацкі, лялькі, з лялек брошкі

Апынуліся пад ложкам.

А пялёнкі, распашонкі

Пахавала за калонку.

Засвяцілася ўрачыста:

Паглядзіце — ў хаце чыста!

 

ДАЛІКАТНАЯ

Бярэ пальчыкам анучку

Далікатная унучка.

А каўбаску, як вядзецца,

Есць рукамі, без відэльца.           

У. Паўлаў

 

МЫ З БРАТАМ         

Каб у нас была сястра,

Мы б яе не білі,

Каб у нас была сястра,

Мы б яе любілі.

— Я купіў бы ёй свісток!

— Я адвозіў бы ў садок!

— Я аддаў бы шакалад!

— Шакалад? — здзівіўся брат.

Ты дасі... Цукеркаед...

— А ты б даў веласіпед?

Не на жарты — вой-вой-вой! —

Паміж намі ўсчаўся бой.

Брат — герой, і я — герой,

Брат гарой і я гарой!

— Што за бойка, што за драма? —

Супыніў нас голас мамы.

Каб у нас была сястра,

Мы б яе не білі,

Каб у нас была сястра,

Мы б яе любілі.

 

РЫБАК

Наш Максім рыбак заўзяты,

Печкуроў лавіць аматар.

Для яго рыбалка — свята:

Чарвякоў капае… тата.

А. Пісьмянкоў

 

ВАЛЕРКА І ТАЛЕРКІ

Неслухмяныя талеркі

З рук пападалі ў Валеркі:

Ён памыць хацеў іх, ды

Толькі шмат займеў бяды,

Бо талеркі — вось канфуз!

Разляцеліся ўсе ў друз.

Купіш клею хоць балею —

Іх цяпер ніяк не склеіш.

Чэша лоб ён:

— Каб жа знаў,

Дык падушку б падаслаў...

 

НЯЎВАЖЛІВЫ ВОЖЫК

Вожык выехаў з варот,

Едзе па балоце.

Ды забыў пра паварот

Ён на павароце.

 

I, згубіўшы біты след,

У багну праваліўся,

Утапіў веласіпед,

Сам ледзь не ўтапіўся.       

 

БЕГЕМОТ БЕЗ БОТАЎ

Бегемот — шырокі рот —

Трапіў у балота.

I падумаў бегемот:

«Вось бы зараз боты!

Не мясіў тады б я гразь

Босымі нагамі,

Па куп’і скакаў, бы князь,

Прыткімі скачкамі».

Зажурыўся бегемот

З думкаю пра боты.

I пакрочыў бегемот

Прэч хутчэй з балота.

К. Жук

 

ЧЫСТАЯ ГРАДКА

Бабуля пагнала

Гусей да ракі,

А Вова рашыў

Прапалоць буракі.

 

Ён гэтак стараўся,

Што нават спацеў,

Бо працу адкладваць

На дзень не хацеў.

 

Бабуля прыйшла —

Хлопец проста аж ззяў,

Хоць чорна-зялёны,

Як градка

Стаяў.

 

— Чаму гэта брудны

Ты, ўнучак, такі?

— А я прапалоў

Табе ўсе буракі.

 

— Травы там няма,

Не кажы марных слоў.

— Дык я ж не траву —

Бурачкі прапалоў.

 

I праўда,

Бабуля на градку пайшла —

Ні аднаго бурачка

Не знайшла.

 

МЕСЯЦ-ЛІХТАРЫК

— Мамачка, мамка, —

Просіць Віталік, —

Купі мне такі,

Як на небе,

Ліхтарык.

 

— Навошта табе ён,

Я ведаць хачу?

— Той хмаркі патушаць —

Я свой уключу.

 

РУКАВІЧКІ ДЛЯ СІНІЧКІ

Звязала Насця

Для сінічкі

З пуховых нітак

Рукавічкі.

 

А як памераць іх,

Не знае:

Сінічка

Тая

Уцякае.

У. Карызна

 

КОТ У БУФЕЦЕ

У буфет заходзіць кот:

— Калі ласка, бутэрброд

I курынае крыло.

— Ой, калі ж гэта было,

Каб каты ў буфет хадзілі.

Быў жа час — мышэй лавілі, —

Абураецца індык,—

Працаваць кот не прывык.

Кот вышэй узняў галоўку:

— А навошта мышалоўка?!.

 

БЫЎ У САУНЕ КАМАР

Быў у сауне камар.

Змыў да кропелькі загар.

Запрасіў малечу слон

Загараць на свой шэзлонг.

— Дзякуй, слон,—

Камар смяецца,—

На дваіх не хопіць месца.

 

ЧАРАПАХА

Запрасіў бабёр аднойчы

Чарапаху ў госці.

Дзень прайшоў, палова ночы —

Не прыходзіць штосьці.

Толькі ранкам, на сняданне,

Госця завітала:

— На сяброўскае спатканне

Вельмі я спяшала.

 

БОТЫ

Буслу вечарам ліса

Торбу жабаў прынясла.

Просіць:

— Бусел, дай мне боты

Перабрацца праз балоты.

— Ботаў, ліска, не прасі ты,

Бо да ног яны прышыты...

Забірае торбу ліска:

— Я пайду, бо ночка блізка.

 

«КАШАЧОК»

Кошка грае на раялі —

Кацяняты заскакалі.

Восем лапак скок ды скок,

Слаўны танец «Кашачок».

 

БАРМАЛЕЙ-ПОВАР

Не шанцуе Бармалею:

У кампот наліў алею,

Кашу цукрам пасаліў,

Спатыкнуўся — боршч разліў.

 

ВАГА ПАДВЯЛА

Мядзведзь узяў у пчол мядок.

Схаваў пад лаваю збанок.

На лаву сеў і — праваліўся.

Збанок на часткі разваліўся.

 

ЗВАНОЧАК ДЛЯ КАТА

Прыбегла мышка

Ў магазін:

— Прадайце

Званочак адзін.

— Навошта?

— На шыю катку,

Каб чуць,

У якім ён кутку.

 

НЕ МАГУ ЗЛЯПІЦЬ

Я зляпіла з пластыліну

Віні-Пуха, Бураціна,

Чабурашку, бегемота,

Пуму, зебру і янота,

А старую Шапакляк

Не магу зляпіць ніяк.

Не шкада —

Бяда малая:

Шапакляк такая злая.  

 

ТРЫ РУКІ

У Валодзі тры рукі —

Так рашылі сябрукі.

Першая — працаўніца,

Другая — жартаўніца,

Трэцяя — заграбніца,

Пільных вачэй баіцца.

Сорам яна хлапечы —

Любіць чужыя рэчы.

Н. Галіноўская

 

ЗАЙКА З БІЛЕТАМ

Зайка едзе на трамваі,

Думу думае,

Гадае:

— Ёсць білет у мяне,

Заяц я цяпер ці не?

Дружа Вожык,

Адкажы.

— Ты — заечы пасажыр.

С. Марчанка

 

ЛАСЫ НА КІЛБАСЫ

Дзе ты, Коцік?

— Мяў, мяў, мяў!

Я ледзь мышку

Не спаймаў.

Ды вось мышка

Падманула,

Доўгім хвосцікам

Вільнула

I імгненна —

Ў норку — скок...

Я было за ёй

Пагнаўся,

Але вось ні з чым

Застаўся...

— Дзе ты, Коцік?

— Мяў, мяў, мяў!

Я ледзь рыбку

Не спаймаў.

Мяне рыбка

Падманула,

Слізкім хвосцікам

Вільнула

I дала нырца

Углыб...

Я было за ёй

Пагнаўся,

Але вось... ні з чым

Застаўся.

— Дзе ж ты, Коцік?

— Мяў, мяў, мяў!

Я ледзь птушку

Не спаймаў...

Мяне птушка

Падманула,

Вёрткім хвосцікам

Вільнула,

Асама

Ў паветра — пырх...

Я было за ёй

Пагнаўся,

Але зноў ні з чым

Застаўся.

— Слухай, Коцік!

— Мяў, мяў, мяў!

Што ты тут

Навыдумляў?

Лепш скажы ты,

Калі ласка,

Дзе падзелася

Каўбаска?

У. Мацвеенка